DE blog ROND
Hun kindertijd beleven de reuzenschildpadden veilig in het Darwin kweekcentrum om dan later tot 150 jaar te worden. Dus misschien gaan de achter-achter-achterkleinkinderen van mijn kinderen ooit hetzelfde jonkie als stokoude bomma of bompa nog te zien krijgen. De wereld draait door.
1 Comment
Op het strand is het vechten met de Zeeleeuwen om het beste plekje te bemachtigen, terwijl de Iguanas, in bosjes op elkaar, ongestoord toekijken. In de lucht vliegen de Blue Footed Boobies en de voorhistorisch ogende Fregatvogels. In de Oceaan ontdekken de kinderen voor het eerst in hun leven een totaal nieuwe wereld. Die van Nemo, de haaien en de zeeschildpadden. Verwondering alom. Hun duikbrilletjes dampten aan van vreugde.
Vrienden maken. Tanden verliezen. Doelpunten maken. Matchen winnen. (Galapagos - Mann Beach - Dag111) Ach ja en tussendoor even snorkelen met zeeleeuwen. Van San Pedro De Atacama (Chili) naar Quito (Equador) ben je 37 uur onderweg. Normaal gezien 1uur taxi, 22 uur bus, 8uur vliegen en 6 uur wachten. Nu het scheelde niet veel of we hadden onze vlucht Santiago-Quito gemist. Het begon al in Uyuni (Bolivia) toen we online onze tickets voor de busrit (Calama-Santiago) wilden boeken. Dit lukte niet omdat we geen Chileens RUT nummer hebben. Wat dat ook mag zijn? Nu na veel vijven en zessen is dat toch online gelukt. Geen vuiltje aan de lucht dus. Dachten we... Toen we gisteren in Calama aankwamen bleek dat onze tickets niet geprint konden worden zonder een RUT nummer. Onze plaatsen waren gereserveerd en online kon ik onze betaling bewijzen. Vergeet het! Zonder tickets, niet op de bus. Gelukkig dat onze taxichauffeur, Marcos, onze kaart trok en bleef om te onderhandelen in het Spaans. Typisch voor het Chileense systeem volgens hem. Bon! Uiteindelijk na veel zevenen en achten zonder tickets op de bus. Oef zeg je dan. Of was het een teken van bovenaf dat we eigenlijk niet op de bus mochten stappen. Zou de bus vervloekt zijn? Onderweg met Marcos van San Pedro naar Calama kregen we uitleg over Animitas. Familiale bouwwerkjes langs de wegen ter herdenking van verongelukte mensen, vaak zelfs ook met het wrak erin verwerkt. Hopelijk wordt deze bus geen Animita, want onderweg voorbij Antofagasta schrijf ik dit stukje tekst in mijn dagboek en horen we een luide knal. Platte band?
Nee hoor, een lading die van een vrachtwagen valt in de voorruit van de bus. En daar sta je dan in de woestijn met een strakke planning om 19 uur later je vlucht te halen in Santiago, zo'n 1600 km verderop. Een geluk bij een ongeluk dat de chauffeur er ongedeerd van af komt, want moest hij geraakt zijn dan weet je niet wat er met een op hol geslagen bus gebeurd. Wederom oef! Het duurt twee uur alvorens we op een nieuwe bus stappen, hopelijk eentje die niet vervloekt is... Eindelijk het geluk aan onze kant. We halen op tijd onze vlucht en landen 37uur later in Quito. Onze engelbewaarders doen hun werk en mogen hun contract verlengen. (Dag109-110) Day 105. 'No longer to be poisoned by civilization, he flees and walks alone upon the land to become lost in the wild!'
Uyuni (Bolivia), el Salar, el Desierto, el Dali.
Salvador must have been traveling here through spirit. The colors, the shapes they breathe his paintings. It make us want to sing, to dance, to play guitar, to paint, to run, to play, to breath, to live and never ever stop. So inspiring, so beautiful, so powerful, so spiritual, so deep, so contagious, so much magic. I don't think we'll ever go back home again. At least not like we were before. LA VIDA ES ASPIRAR, RESPIRAR Y EXPIRAR !!! Glimlach! Je bent het waard om gelukkig te zijn. Stonden er maar meer van die zinnen in het straatbeeld.
In Coroico nemen we even een weekje vakantie op vakantie om te kunnen werken aan onze artikels die tijdens de zomervakantie acht weken lang in de krant (deMorgen) verschijnen. Dus eigenlijk geen vakantie. Moeten dat dringend toch eens proberen in te lassen, want altijd onderweg zijn is soms echt vermoeiend. Maar we glimlachten, zijn gelukkig en ontmoeten nieuwe vriendjes. De ideale plek om 100 dagen de bol rond een gepast plekje te geven is 100 minuten gezinsyoga in Coroico (Bolivia).
|
Archives
November 2019
Lente
|
Maak een gratis website met Weebly